Canım İlk Gelişim,

“Yaratıcı bir yetişikin, hayatta kalmayı başarmış bir çocuktur.” der, bilim kurgu edebiyatının usta kalemi Ursula K. Leguin. Siz, geleceğin çocuk ruhlu yetişikinlerini, tıpkı ağaçlarınızda yetişen o güzel meyveler gibi yetiştirdiniz. Okul kapısından içeri girerken, veyahut eve dönerken, yüzlerinde beliren o kocaman gülümseme ve mutluluk, biliriz ki kalbimizden her gün bize, “İyi ki burada… Burada ve güvende… Burada ve gerçekten çok seviliyor…” diye seslenen iç sesimizin bir tercümesi, bir yansıması adeta… Biz sizi çok, ama çok sevdik.

Toprak, kendini sizinle buldu ve önünde kocaman bir yol var. Bu yolda, İlk Gelişim’den aldıklarıyla keyifli bir yolculuğa çıkacak umarım. Sibel hanım, Gizem hanım, geçmişte Betül hanım, Yeşim hanım, Derya öğretmen ve Elif öğretmen…Siz, biricik yavrumuzu her gün sevgiyle kucakladınız. Gülüşüne, mutluluğuna ortak oldunuz, yarasına Batikon sürdünüz. Yeri geldi yemeğini yedirdiniz. Bahar hanımın marifetiyle kıyaslandık çoğu zaman. Olsun… O anlar da unutulmazdı bizim için. Kudret hanım ve Fatma hanım… İyi ki oradaydılar ve dilerim ki hep orada kalırlar.

Ve hepiniz, eminim ki ne hissediyorsa onunla birlikte hissettiniz. Onlar, hisleri çok iyi anlayabiliyorlar. Üçüncü gözlerine ve saf görülerine çok inanıyorum. Oğlum sizi çok sevdi. Biz de… Ayrıca tüm branş öğretmenlerine de sonsuz sevgilerimizi gönderiyoruz.

Biz de demişken… Siz ayrıca bizi de birleştirdiniz. Bizi dönüştürdünüz. Sizden çok şey öğrendik. Çok güzel dostluklar kurduk. Bahçedeki ayak üstü sohbetlerimiz, üç yılın sonunda bugün derin dostluklara dönüştü. Siz bize de, dostluğa da çok şey kattınız.

Mor salkımlı, güzel kapılı bina ve içindeki sevgi dolu insanlar… Sizi hiç unutmayacağız…

Sevgilerimizle,

Emine - Cenk Terim

2015 yılında okul bahçesinden içeriye girdiğim ilk anda içime sinen, sonra yaptığım görüşme ile perçinlenen okul kararım maalesef taşındığımız için ertelenmek zorunda kalmıştı. Neyseki en önemli ve son senesinde oğlum Kuzey’i İlk Gelişim’e gönderebilme fırsatı yakalamıştım.

Bir yıl boyunca bir kere bile acaba oğlum ne şartlar içinde diye şüphe etmediğim bir eğitim yuvasındaydık. Atatürk’ün ilkelerine kalpten bağlı; çocukların aydın insanlar olma adımlarını başlatan , geliştiren bir eğitim yuvasındaydık. Okulun kapalı bir derslikten ibaret olmadığını, çocukların ancak keşfederek, deneyerek öğrenmelerini sağlayan bir eğitim yuvasındaydık. Çocukların çok eğlendiği ve güldüğü bir eğitim yuvasındaydık. Markete gittiğimde, anne ne olur naylon poşet kullanma zihniyetli çocuk yetiştiren bir eğitim yuvasındaydık. Kendi yetiştirdiği sebzeyi yeme şansı veren bir eğitim yuvasındaydık. Tartışmak istediği konuyu okul yönetim odasına götürme fırsatı verilen, demokratik, özgür bir ortamı olan bir eğitim yuvasındaydık. Ben eğer tüm yılı özetleyecek olursam, satırların yetmeyeceği bir eğitim yuvasındaydık.

Çocuğumu kendi çocuğunuz gibi sevdiğiniz için, gösterdiğiniz sabır ve anlayış için, oğluma ve bana aynı zamanda çok şey öğrettiğiniz için ben tüm İlk Gelişim ailesine sonsuz teşekkür ve şükranlarımı sunuyorum. İyi ki varsınız, sayenizde daha çok pırıl pırıl çocuk yetişecek.

Keşke ilkokula da beraber devam edebilseydik!

Gülistan Dağdelen

İlk Gelişim Ailesi olarak, çocuklarımızın eğitim yolundaki ilk durağında yaşattığınız güzel tecrübeler için çok teşekkür ederiz.

Umuyorum bu temeller üzerinden bundan sonraki hayatlarında başarıları daim olur. Bir anne olarak, her birinize bu mutlu duyguları yaşattığınız için minnettarım. İyi ki; İlk Gelişim Anaokulu varmış!🥇

Sevinç Altıntaş Arın

2 sene boyunca bir kere bile okula gitmek istemiyorum demeyen mutlu bir çocuk, her gün başka enteresan bir bilgiyle, bir dans figürü ile, bir arkadaşı ile yaşadığı anı ile, öğretmen aşkı ile, okulda öğrenip evde uygulamaya koyduğu (mesela kendi kendine giyinmesi) ve daha nice sayamadığım güzellikler ile evine döndü. Sizlere müteşekkiriz. İyi ki hayatımızda oldunuz. Velileri ile, dünya tatlısı öğrencileri ile, öğretmenleri ile, Bahar ablası, Fatma ve Kudret ablaları ile Yeşim hanımı ve siz yöneticileri ile bir başkasınız.

Ebru Başaran

Sevgili İlk Gelişim Ailemiz,

2 sene önce başlayan okul öncesi hayatımız bu Cuma sona eriyor. Ada’da olduğu gibi Tuna’yı da size güvenle teslim ettim ve hiç bir zaman gözüm arkada kalmadı. Tuna’nın gelişimini gözlemledikçe mutlu olduk, gurur duyduk. Hayata başlamanın ilk adımı olarak başladığımız bu süreçte bize göstermiş olduğunuz yakınlık ve kattığınız her değer için sonsuz teşekkürler…

Sizleri çok seviyoruz ve her zaman ailemizden biri olarak kalacaksınız! Tüm çocukların yolu açık olsun ve hepsine sonsuz başarılar diliyorum.

Sevgilerimle,

Banu Vardar

İlk Gelişim Ailesi,

Verdiğiniz emekler karşısında çok küçük bir teşekkür etmek istedik. Ama sizlerin doğaya ve çevreye göstermiş olduğunuz duyarlılık ve Kerem’ e aşıladığınız bu farkındalık adına anlamlı olacağına inandığım bir teşekkürdü.

Her şey için sonsuz teşekkürler.

Biz sizleri unutmayacağız, hatta bazı günler ziyaretinize gelebiliriz 🙂 Sizlerde bizleri unutmayın!

Burcu Ülker