Çocuklarda Disiplin Nasıl Sağlanmalıdır?

Çocuk eğitiminde amaç; ilerki hayatında zorluklarla baş etmeyi başaran, mutlu olan ve etrafına da mutluluk verebilen üretken bir birey yetiştirmektir. Bunun gerçekleşebilmesi için çocuğun bazı kuralları öğrenmesi ve isteklerini ertelemeyi ve gerekirse bunlar için mücadele etmeyi küçüklüğünden itibaren öğrenmesi gerekir.
Disiplinin amacı çağrıştırdığının aksine çocuğu katı kurallarla istediğimiz bir kalıba sokmak değil, çocuğa kendini denetlemeyi sağlamasını öğretmektir. Eğer bir konuda bir çocuğa kısıtlama getirilecek veya istekli olduğu şey alınmayacaksa bunun makul bir sebebi olmalıdır. Çocuğa bu durum onun anlayabileceği bir dille anlatılmalıdır. Beklenilmesi gerekecekse bu sürenin ne kadar olduğu çocuğa söylenmeli, gerçekleştirilemeyecek vaatler verilmemelidir. Aksi taktirde çocukta güvensizlik duyguları ortaya çıkacak ve ebeveynlere karşı öfke oluşmasına sebep olacaktır. Bu da ebeveyn-çocuk ilişkisini olumsuz etkileyecektir.
Çocuk bağımsızlaştıkça, bağımsızlığını korumak için ısrar eder. Çocuk bağımsızlığını korudukça, anne-baba da çocuğundan bağımsızlaşır.

Böylece çocuğunun “sınırlar içindeki” bağımsızlığı desteklenmiş olur.
Sınırsızlık içinde yaşayan çocuk:

•  Yönünü belirleyemez,
• Güven duygusu hissedemez,
• Bir desteğe bağımlı olma ihtiyacı,
• Onay alma ihtiyacı,
• Yardım alma ihtiyacı hisseder.

Çocuk, sınırları zorlar, anne-babanın ne kadar kararlı olduğunu test eder, sınırları zorlayınca ne ile karşılaşacağını görmek için denemeler yapar.

Çocuğuna “Hayır” diyemeyen, kıyamayan ebeveynler:

• Mücadele gücünden yoksun,
• Doyumsuzluğa aday,
• Özgüveni yitik,
• Kolay mutsuz olan bir yetişkin yetiştirdiğini bilmelidir.

Hata yapmaktan korkmamak gerekir. Önemli olan mükemmel anne-baba olmak değil, mutlu bir çocuğun mutlu anne-babası olmaktır.